Ik had de eer geselecteerd te zijn voor het schrijversteam dat Nederland vertegenwoordigde op de internationale boekenbeurs van Budapest. De romantische tijden waarin schrijversuitstapjes naar het buitenland automatisch ontaardden in drinkgelagen, schandalen, orgies en menig handgemeen zijn vervlogen, want ook de schrijvers zijn ondernemers geworden van hun eigen imago en merk, dus deze column gaat niet over de schrijvers, maar over Budapest. 

De Nederlandse ambassadrice, die ons ontving in de residentie, verwelkomde ons met een korte, indrukwekkende, ondiplomatieke en gepassioneerde toespraak, waarin zij ons uitlegde waarom zij zich zorgen maakt over de staat van de democratie en de rechtstaat in Hongarije en over de Hongaarse toekomst in Europa. Zij vroeg ons met klem te beseffen hoe belangrijk onze aanwezigheid was en drukte ons op het hart de dialoog aan te gaan. Uiteraard wilde ik mij van deze opdracht uit naam van het Koninkrijk kwijten, dus ik heb in de korte tijd dat ik daar was met meerdere mensen, onder wie mijn Hongaarse uitgeefster, gesproken over de toestand in Hongarije. Uit die gesprekken rees een deprimerend beeld op van een uitzichtloze situatie. Bij de verkiezingen van 2022 wist de Fideszpartij van Viktor Orbán met iets meer dan de helft van de stemmen dankzij gerrymandering ruim twee derde van de parlementszetels te bemachtigen, waarmee de vijfde regering Orbán kon aantreden zonder zich iets te hoeven aantrekken van het parlement. De macht van Orbán is gebaseerd op een controle over de pers en de media. De oppositie is niet verboden, maar onzichtbaar gemaakt. Toen ik er was, had Orbán net bekendgemaakt dat hij nog elf jaar premier wil blijven en niemand van mijn Hongaarse gesprekspartners zag een realistische manier om hem in die ambitie te hinderen. Het waren geen vrolijke gesprekken. 

The post Te veel mensen menen recht te hebben op een mening zonder de plicht te voelen om zich te informeren appeared first on HP/De Tijd.

Het van huis uit groene Singapore heeft, bezorgd als het is om de invloed van klimaatverandering op het bestaan, een eigen Green Deal ontwikkeld. 

In 2021 lanceerde het land het zogenoemde Green Plan dat, net als de Europese Green Deal, veelomvattend is en de hele maatschappij raakt. 

The post De groene stadsstaat appeared first on HP/De Tijd.

Als de voortekenen niet bedriegen, zullen ook de aanstaande Kamerverkiezingen in hoge mate worden bepaald door het clickbait-gehalte van de lijsttrekkers. Trokken partijen zich ooit terug in perifere zaaltjes om zich te buigen over hun eigen wereldbeeld en principes, om die eventueel te herformuleren, anno 2023 gaat het vooral om ‘Wie geeft ons smoel?’, ‘Wie gaat de kar trekken?’, en ‘Wie heeft de beste kans tv-debatten te winnen?’. Lijsttrekkers zijn nu de hoofdmerken en hun partijen de submerken.

Beweren dat de nieuwe combinatie PvdA/GroenLinks is veranderd in de Frans Timmermans-partij is wellicht iets te rigide. Anderzijds moet je halfblind zijn om te ontkennen dat zijn lancering als lijsttrekker brute top-downstrategie is. Door zijn enorme naamsbekendheid en indrukwekkende cv zal zijn persoon tijdens de verkiezingscampagne veel meer gewicht in de schaal leggen dan partijstandpunten over pakweg het bestaansminimum, het woningbouwbeleid of de productie van biomassa. 

The post Premier gezocht appeared first on HP/De Tijd.